Η ακμή της συνεχίστηκε μέχρι τους Περσικούς Πολέμους, ενώ παράλληλα σημειώθηκε μεγάλη καλλιτεχνική δραστηριότητα. Το πολίτευμά της ήταν ανεξάρτητη βασιλεία μέχρι το 657 π.Χ., όταν ανέλαβε την εξουσία ο τύραννος Κύψελος και μετά ο γιος του Περίανδρος, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Το 580 π.Χ. ιδρύθηκε μετριοπαθής δημοκρατία. Οι εμπορικές συναλλαγές, την εποχή εκείνη, της εξασφάλισαν άφθονο πλούτο και ήταν γνωστά σ’ όλη την Ελλάδα τα γλέντια των προνομιούχων κατοίκων της. Πήρε μικρό μέρος στους Μηδικούς Πολέμους. Η αντιδικία της με την αποικία της Κέρκυρα (434 π.Χ.) έγινε μια από τις αιτίες του Πελοποννησιακού Πολέμου (431 - 404 π.Χ.). Σύμμαχος αρχικά της Σπάρτης στράφηκε το 395 π.Χ. εναντίον της, γεγονός που προκάλεσε τον Κορινθιακό Πόλεμο (395 - 387 π.Χ.). Το 335 π.Χ. υποτάχθηκε στο Μακεδόνα βασιλιά Φίλιππο και αργότερα έγινε μέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας (243 π.Χ.). Λίγο μετά το 200 π.Χ. έγινε η πρωτεύουσα της συμπολιτείάς, γι' αυτό και γνώρισε την ολοκληρωτική καταστροφή το 146 π.Χ. από το Ρωμαίο στρατηγό Μόμιο. Μέχρι το 44 π.Χ. βρισκόταν σε αφάνεια. Τότε ο Ιούλιος Καίσαρ αποφάσισε τον επανοικισμό της. Η Κόρινθος έγινε πρωτεύουσα της επαρχίας της Αχαίας και γνώρισε δεύτερη περίοδο ακμής, ιδιαίτερα την εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού και του Ηρώδη του Αττικού, που φρόντισαν για τον εξωραϊσμό της. Το 53 μ.Χ. πέρασε από την Κόρινθο και δίδαξε το χριστιανισμό ο Απόστολος Παύλος. Λόγω της στρατηγικής της θέσης γνώρισε επανειλημμένες βαρβαρικές επιδρομές, ενώ το 521 καταστράφηκε από ισχυρούς σεισμούς. Η μεσαιωνική ιστορία της Κορίνθου (μετά τον 6ο αι.) συνδέεται με την ιστορία του οχυρού της, του Ακροκορίνθου. Από το 12ο αι. καταλήφθηκε διαδοχικά από Νορμανδούς, Φράγκους, Βυζαντινούς, Τούρκους, Ενετούς και πάλι Τούρκους. Το 1826 ισχυρός σεισμός την ισοπέδωσε. Ξαναχτίστηκε με αντισεισμικές προδιαγραφές και καλό ρυμοτομικό σχέδιο19 χλμ Β από την αρχαία πόλη, κοντά στη θάλασσα. Στη θέση της αρχαίας Κορίνθου έμεινε ένα μικρό χωριό, με το όνομα Παλιά Κόρινθος, που συνεχώς εξωραΐζεται. Βρίσκεται δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο, στον οποίο οι ανασκαφές άρχισαν το 1898 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Αξιοθέατα αποτελούν:
· Στην (Νέα) Κόρινθο αξίζει ο μητροπολιτικός ναός του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος έζησε και δίδαξε μικρό διάστημα στην παλιά πόλη, και το Εκκλησιαστικό Μουσείο, που ιδρύθηκε το 1973. Στις αίθουσές του περιλαμβάνει διάφορα εκκλησιαστικά εκθέματα (φορητές εικόνες, χειρόγραφα, σιγίλλια, ευαγγέλια κ.α.).
· Τα ερείπια της Αρχαίας Κορίνθου, 9 χλμ. Ν από την πρωτεύουσα βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης. Η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο είναι σήμερα στη ΝΔ πλευρά. Από την είσοδο κατευθυνθείτε προς τον κεντρικό χώρο της αγοράς, στον οποίο έμπαινε κανείς στην αρχαιότητα από την οδό Λεχαίου, που συνέδεε την πόλη με το λιμάνι του Λεχαίου στον Κορινθιακό. Πρόκειται για μια φαρδιά πλακόστρωτη οδό, πλαισιωμένη από καταστήματα που άνοιγαν κάτω από κορινθιακές στοές. Σήμερα υπάρχουν μερικά από αυτά, σε αρκετά καλή κατάσταση. Στο τέλος της οδού υπήρχαν επιβλητικά προπύλαια, πάνω στα οποία ήταν στημένα τα επιχρυσωμένα αγάλματα του , ΄Ηλιου και του Φαέθοντα.
· Ανατολικά από τα προπύλαια διακρίνονται τα ερείπια της κρήνης Πειρήνης, 
που χρησιμοποιούνταν από την αρχαιότητα ως το τέλος του 19ου αιώνα. Κατεβαίνοντας στην αυλή της κρήνης, που εξωράισε το 2ο αι. μ.Χ. ο Ηρώδης ο Αττικός, υπάρχουν έξι δεξαμενές άντλησης που συγκοινωνούν με μια μεγάλη δεξαμενή χωρητικότητας 400 κυβικών μέτρων. Σύμφωνα με το μύθο, υπήρχαν δύο κρήνες της Πειρήνης: η μία στην κορυφή του Ακροκορίνθου και η άλλη στους πρόποδες. Βόρεια της Πειρήνης είναι ο περίβολος του Απόλλωνα, που αποτελείται από μια αυλή περιστοιχισμένη από στοές, σε μερικές από τις οποίες βρέθηκαν ιωνικοί κίονες. Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο περίβολος στέγαζε ένα άγαλμα του Απόλλωνα. Κοντά υπάρχουν ίχνη λουτρού 5ου ή 6ου αιώνα, πάνω στα ερείπια του οποίου χτίστηκαν τα ρωμαϊκά λουτρά, που ο Παυσανίας αποδίδει στο Σπαρτιάτη Ευρυκλή. Δυτικά της οδού Λεχαίου θα προσέξετε τα θεμέλια μεγάλης ρωμαϊκής βασιλικής, που χτίστηκε αρχικό με πωρόλιθο κι έπειτα ανοικοδομήθηκε με μάρμαρο.
· Στη δυτική πλευρά της αγοράς αξιόλογα είναι τα θεμέλια από έξι μικρούς ρωμαϊκούς ναούς μερικούς από τους οποίους περιγράφει ο Παυσανίας όπως το ναό της θεάς Τύχης ή του Απόλλωνα Κλάριου, όπου αναφέρει την ύπαρξη αγαλμάτων. Προσέξτε δίπλα τα ερείπια περίπτερου κυκλικού μνημείου, με κολόνες κορινθιακού ρυθμού, που σύμφωνα με μια λατινική επιγραφή που βρέθηκε, ανήκε στον τοπικό Ρωμαίο άρχοντα Βόιο Φιλίνο.
· Στο κέντρο και νότια της αγοράς υπήρχαν σειρές από καταστήματα Ρωμαϊκών και Αυτοκρατορικών Χρόνων, ενώ στο νότιο τμήμα της αγοράς υπήρχαν δυο σειρές από δεκαπέντε κεντρικό καταστήματα που πλαισίωναν το ρήμα, μια μνημειώδη εξέδρα απ' όπου ο Ρωμαίος κυβερνήτης εμφανιζόταν στο κοινό. Το μνημείο είναι γνωστό στην ιστορία του εκχριστιανισμού γιατί από εκεί ο Απόστολος Παύλος μίλησε το 52 μ.Χ. μπροστά στο Ρωμαίο ανθύπατο της Αχαϊας, Λούκιο Ιούλιο Γαλλίωνα, υπέρ του χριστιανισμού.
· Τα ερείπια στην ανατολική άκρη της ρωμαϊκής αγοράς ανήκουν στη λεγόμενη Ιουλία Βασιλική, ένα κτίριο σε σχήμα βασιλικής, που πήρε το όνομά του από τα αγάλματα του Ιούλιου Καίσαρα και του Αυγούστου που στέγαζε. Μπροστά από την Ιουλία Βασιλική οι ανασκαφές της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών αποκάλυψαν κομμάτια από ασβεστόλιθο, που αποτελούσαν τη γραμμή αφετηρίας ενός ελληνικού σταδίου.
· Στα νοτιοδυτικά του μουσείου βρίσκεται ο ναός Ρωμαϊκής Εποχής αφιερωμένος στη θεοποιημένη αυτοκράτειρα των Ρωμαίων, Οκταβία, ενώ στα βόρεια την κρήνη Γλαύκη, που πήρε το όνομά της από την κόρη του βασιλιά Κρέοντα και δεύτερη σύζυγο του Ιάσονα, αρχηγού των Αργοναυτών, σύμφωνα με το μύθο, η Γλαύκη ρίχτηκε στην πηγή αυτή για να γλιτώσει από τις φλόγες που έκαιγαν το κορμί της, από το μαγικό μανδύα που της έστειλε δώρο η Μήδεια, πρώτη γυναίκα του Ιάσονα, για να την εκδικηθεί.
· Στην αρχαία αγορά υπάρχουν ακόμη διάφορα δημόσια οικοδομήματα Ρωμαϊκών Χρόνων, στοές και ερείπια ναών (Αθηνάς, ‘Ηρας κ.ά.). Το σημαντικότερο μνημείο αποτελεί ο ναός του Απόλλωνα, που υψώνεται σε χαμηλό λόφο στα βόρεια της αγοράς και είναι ένας από τους σπουδαιότερους αρχαϊκούς ναούς της Ελλάδας. Χτίστηκε ανάμεσα στο 550 και στο 525 π.Χ. στη θέση ενός ιερού του 7ου αι., με τη μορφή δωρικού περίπτερου ναού. Από το ναό, το πιο γοητευτικό μνημείο της αρχαίας Κορίνθου, στέκουν όρθιοι επτά μονολιθικοί κίονες από τους 38 που στήριζαν το περιστύλιο. Το όλο σχήμα του ναού φαίνεται ακόμη χάρη στις εγκοπές που έχουν γίνει στο βράχο για να μπουν τα θεμέλια. Χαμηλότερα του ναού διακρίνονται τα ερείπια του θεάτρου, που χτίστηκε τον 4ο αι. π.Χ. και ξανά από την αρχή τον 1ο αι. μ.Χ.
· Στα νότια του θεάτρου χτίστηκε, πάλι τον 1ο αι. μ.Χ., ρωμαϊκό ωδείο, που ανακαινίστηκε το 165 μ.Χ. από τον Ηρώδη τον Αττικό, και ήταν αφιερωμένο σε πολιτιστικές δραστηριότητες, μέχρι που μετατράπηκε σε αρένα.
· Βόρεια από το θέατρο βρίσκεται το Ασκληπιείο, ναός 4ου αι. π.Χ., με το καθιερωμένο άβατο, όπου οι ασθενείς περνούσαν τη νύχτα. Δίπλα στο ναό, θα δείτε τα ερείπια της κρήνης της Λέρνας, συνδεμένης με τη λατρεία του Ασκληπιού, και νοτιότερα λείψανα του Γυμνασίου. Από τα επιβλητικά τείχη της πόλης λίγα διατηρούνται και αυτά στο βόρειο τμήμα της, ιδιαίτερα το τείχος βόρεια του ναού του Απόλλωνα και κοντά στην κρήνη της Λέρνας. Από τα δύο σκέλη των Μακρών Τειχών, που έφταναν στην αρχαιότητα ως το επίνειο της πόλης Λέχαιο, διακρίνονται πενιχρά λείψανα.
Αρχαια Κορινθος 
